"Sefil" demek Arapçada

“hor, alçak, aşağı tabakadan” demektir.

Sefil, düşkündür.

Ki düşkün insanda şeref aramak nafile bir çabadan fazlası değildir.

Bu sebeple kendisine saygısını yitirmiş bu kişiden saygı beklemek

çölde balık aramaya benzer.

Nafiledir.

*

“Ben sefilim” diyorsa eğer bir insan

gururundan kendisine bu pozisyonu yakıştıramadığından

böylesi bir yakıştırmayı yaparak kendini tahkir ediyordur.

Sefil değildir.

Belki kendine kızmıştır.

Belki yanlış bir şey yapıp utanmıştır.

Ancak sefil değildir.

Zira gerçek sefil,

sefaletini bilmez.

Gafildir.

*

Sefiller, sefaletlerini egolarıyla perdeler.

Perdeyi aralayacak her şeye

korkmuş bir köpek sefilliğinde havlayıp saldırırlar. *

Sefil şikayet etmeyi sever.

Şikayet, sefilin kılıf bulma arayışıdır.

Olur da bu şikayetleri ciddiye alıp

yahut çocukça bir inançla inanıp

“gel seni rahatsız eden bu şeylerden kurtaracak yollar bulalım”

derseniz

baskıladığı bütün ezikçe duygulara da dokunmuş olursunuz.

Aslında o şikayetlerin tamamı

eksikliklerini gizlediği kılıflarıdır sefilin.

Siz bu iyi niyetinizle aslında

sefilin bahanelerini çıplak bırakırsınız.

Nihayette bahaneleri elinden alınan sefil

size düşman kesilir.

*

Sefille uğraşmak ateşle oynamaktır.

Önce kendisini kandırdığı yalanları geçmeniz gerekir ki sefaletiyle yüzleşsin.

Bu işin kendisi bile

başlı başına zaman alır

ve perde indiğinde kendi sefilliğiyle yüzleşen sefil

Hızla düşmanlaşarak

bütün bu harcanan zamanı,

gerçek bir “zaman kaybına” dönüştürür.

*

Sefille uğraşmak çok tehlikelidir.

Onunla kurulacak hiçbir yakınlıktan hayır gelmez.

Sefilin sefaletiyle uğraşmak için

gerçekten geçerli sebepleri olmalı insanın.

Aksi halde kaybedeceği tek şey zaman,

hatta daha da fazlası olur.

*

Sefil, senin onurunla oynamaktan,

sana iftira etmekten

zerrece çekinmez.

O ya da bu sebepten sefaletiyle yüzleşmesine sebep olman

Onun sana iftira etmesine,

onuruna saldırmasına yeter.

Sefilden korkmalıdır insan.

Çünkü sefil, düşkündür.

*

Sefilde söz bitmez.

Kendince inandığı yalanları öylesine yağlayıp ballar ki

Kendi sefaletini en alasından paketlere sarar

ve ortamlarda satar.

Alıcısı da vardır bu paketlerin

ki zaten sefil en çok bu alıcılara güvenir, bu alıcıları tutar hep çevresinde.

Çünkü başkasının ilgisinden beslenir sefil.

Oysa bütün o süslü laflar ezberden ibarettir.

Her yeni alıcıya aynı sırada, özenle satılır.

Zira sefil, papağandır.

Anlamadan konuşur.

*

Sefil hatasından geri dönmesini bilmez.

Özür dilemek onun için düşkünlüktür.

Özür dilemek aklının ucundan dahi geçmez.

Çok sıkışırsa köşeye

"Ben gerektiğinde özür dilemesini de bilirim"

der

işten sıyrıldığını düşünür.

Ettiği bu kuru özür kabul olmazsa

"özür diledik ya" olur.

Çünkü sefil küstahtır.

*

Kendisine saygısı olmayan bir yaratıktır sefil.

Yaratılmış ve yaratıldığıyla kalmış

Üzerine bir tek şey eklememiş

bir yaratık.

Öylesine biliyor

Öylesine emindir ki

Öğrenmesine gerek yoktur.

Boşa efordur.

“Kim uğraşacak”tır.

*

Çıkarı için kan döker sefil.

Kelle alır.

Saçından kıl vermesi gerektiğinde ise

kaçabildiğince kaçar.

Hızına şaşar kalırsın.

*

Her zaman haklıdır sefil.

Çalarken de

Yalan söylerken de

Hak yerken de

Hep haklıdır.

Sefaletinin kaynağı da tam da bu haklılıktan ileri gelir zira.

*

Hep bir garibanlık hikayesi

Hep bir zorluklara göğüs germe

Hep bir güçlü olma hali vardır sefilde.

Öylesine zor yollardan geçmiştir ki

Emsali yoktur sefilin nazarında.

Öylesine görmüş geçirmiştir ki sefil

Ve öylesine haksızlıklar yaşamıştır ki

Kendisine yapılan her haksızlığı

Başkasına misliyle yapmakta hakkı vardır

Helal-i hoştur ona

Haramın tepesinde oturur da

“O kadar şey geçirdik gördük” der

Yine haklı çıkar.

*

Sefillerden uzak durun.

Düşman kazanmak istiyor

Arkanızdan konuşulsun istiyorsanız eğer

Sefaletinin farkında olmayan gafile

Sefaletini yücelten arsıza

Çamurda debelenen domuza

Oturun laf anlatın.

*

Önüne altından dağlar da serseniz sefilin

Günün sonunda beş paraya satacaktır sizi.

Kah olmaz bir işi bahane edecek

kah bir yalan daha savuracaktır çölleşmiş vicdanına

Ama en sonunda

Bu satıştan da o haklı çıkacaktır.

Giden her şey sizden gidecektir.

Olan zamanınıza olacaktır.

ve mademki zaman, ömür demektir,

sefil bir ömür törpüsüdür.

Giden ise aslında ömrünüzdür.

*

Sefil hırsızdır. Çalar.

Ve senden çaldığı her şeyde

süslü cümleler

ve kendinden emin bir tavırla

öylesine bir hak iddia eder ki

Şaşar kalırsın.

İçinde öfkenin dağları yükselir.

Aşamazsın.

Söyleyeceğin her sözün beyhudeliğini anlarsın da

Sinirden ancak yumruğunu ısırırsın.

* Sefil kişi bu yazıyı okur da

”ulan ne insanlar varmış” der ve

yakar bir sigara.

”bakar” hayatına.

Çünkü sefil anlamaz

 yalnızca bakar.